De regio Balagne rond Calvi en Île Rousse
Onze ervaringen in de Balagne die de bekende plaatsen Ile Rousse en Calvi bevat is een bijzonder gevarieerde regio. Je vindt hier eigenlijk van alles, de diversiteit is hier heel groot. Alleen al de verschillen tussen Calvi en Ile Rousse. Of neem de bergdorpjes die in de heuvels liggen. Doet haast Toscaans aan. De Italiaanse invloeden uit de Genuese tijd zijn duidelijk merkbaar.
Dan heb je de prachtige kustlijn, van lange stranden tot rotsachtige baaitjes. Van fijn zand tot grof grint. De bergen, in vele kleuren, maar ook de start van het grote massief van de grootste bergen van Corsica net achter het vliegveld: De Monte Conto. Hetgeen ook de start is van de GR20.
En dan is er ook nog de avondzon die alles weer in een heel ander daglicht stelt, ik bedoel avondlicht…
Meerdere toertjes zijn hier te rijden, zeg maar dagtoertjes, zoals richting het zuiden naar Porto of door het achterland, met St. Antonino of Belgodere. Een bijzonder toertje is met het boemeltreintje dat langs de kust rijdt. Ook kun je diverse tochtjes per boot maken, zoals naar het Unesco=reservaat Scandola, voorbij Porto.
Boottochtjes en andere excursies:
Ile Rousse
Als je er door heen moet rijden, omdat je van camping gaat verhuizen dan is L’Ile Rousse niet prettig…. want regelmatig hebben we er ’s morgens tussen 10.00 en 12.00 uur in de file gestaan….. (in de zomer)
We hebben er ook eens iemand op de veerboot naar Marseille gezet. In de kleine haven kunnen monsterlijk grote veerboten aanmeren. Maar uiteindelijk blijkt het een heerlijk stadje te zijn. ’s morgens komende van de veerboot om 7 uur een koffie onder de platanen van het gelijknamige plein. Heerlijk!
De beste herinneringen hebben we aan het toertochtjes in het mooie achterland van Calvi en L’Ile Rousse door de schilderachtige dorpjes als Pigna en St Antonino.
Startend in Calvi eindigden we op een keer in de buurt van de haven van L’Ile Rousse alwaar de voormalige eilandjes waaronder Ile de la Pietra met het vaste land verbonden zijn. Het is daar dat de rozige gloed het mooiste tot z’n recht komt. Weliswaar kun je dat niet zo goed zien als je er op staat, maar we hebben dat wel meerdere malen vanuit de verte mogen zien. Prachtig!
En de ochtendzon geeft weer heel andere kleuren dan de avondzon die aan deze kant van het eiland ondergaat. Natuurlijk zijn we naar de punt gegaan en hebben we de rode rotsen echt beklommen.
Hoge golven beukten op de klippen, want er stond een stevige wind. Dat was natuurlijk wel erg plezierig voor de tientallen surfers en zeilers, het strand was toen wel wat minder druk…..
We zijn er natuurlijk vaker naar teruggekeerd. Lekker een terrasje pakken bijvoorbeeld…
Lumio
Iets ten zuiden van L’Ile Rousse ligt Lumio. Zo maar een dorpje, met zomaar een strandje waar je natuurlijk weer heerlijk kunt zonnen, snorkelen en alles doen wat strand en zee lekker maakt….
Maar ga je komende vanuit Calvi (bijvoorbeeld met het schattige boemeltreintje) niet linksaf maar rechtsaf, dan vind je daar een wandeling… niet zo gek lang, en dat vinden wij dan dus prima…
Je komt al vrij snel na een aardige klim in een verlaten ruïnegebied uit… althans dat dachten we, want geheel verlaten was het toch ook weer niet, want tussen de ruïnes stond daar ineens dat kapelletje….. Annunziata geheten (dit ruïnegebied bleek het dorpje Cocci te zijn dat in 1852 door Lumio werd geannexeerd, maar waar de laatste inwoner in 1927 overleed.)
Via kleine paadjes, langs prachtige rotspartijen, bloemenvelden, de maquis opsnuivend, kom je weer uit in Lumio, waar ik nog even flink m’n hoofd stootte aan een laag hangende balk in een overigens leuk straatje….
Lumio schijnt bekend te staan om z’n smederijen… die hebben wij niet gezien, want toen lagen wij weer aan het strand of in het water tussen de rotsen…. visjes en anemonen te bekijken…. als het tenminste niet te hard waaide, zodat er soms ook enorme golven kunnen zijn…..
St. Antonino – prachtige dorpjes in de Balagne
Misschien wel de verkeerde titel. De titel kan beter “Schilderachtige dorpjes in de Balagne” zijn.
Lekker gemaakt door een verhaaltje in de ANWB-Corsicagids maakten we een tochtje van Calvi naar L’Ile Rousse via het binnenland.
De dorpjes wedijveren hier met elkaar om de naam de “meest pittoreske” te zijn en wat dat betreft: inderdaad heel moeilijk kiezen. Maar dat we gekozen hebben voor de titel St. Antonino wil haast wel zeggen dat dat het plaatsje is dat heeft gewonnen. Met op een goede, haast nipte tweede plaats: het schilderachtige kunstenaars dorpje Pigna. Prachtig hoe de zon deze plaatsjes belicht.
St. Antonino ligt boven op een berg en er gaat 1 weg naar toe, en via dezelfde weg moet je ook weer terug om je weg te vervolgen.
Kunnen we verder uitleggen hoe die dorpjes er uit zien… nee, zelfs de foto’s vangen niet de charme en het licht….
Kortom je moet er gewoon naar toe!
Calvi – hart van de Balagne
Verschillende malen zijn we naar Calvi geweest. Een leuk stadje zoals er zovele zijn op Corsica: dus met een burcht, met de prachtige bougainville, de haven, de stranden, de winkeltjes, maar natuurlijk ook met de supermarkt en de campings. Er zijn meerdere campings en de meeste campings liggen vlakbij de baai. Onze favoriete camping is La Dolce Vita, net even buiten het dorp, maar wel aan zee.
Liggend aan het strand in die baai van Calvi zie je het stadje liggen. Prachtig bij zonsondergang, indrukwekkend overdag. Vele jachten in diverse afmetingen maken de haven glamorous, zelfs als ze zo af en toe naast een groot cruiseschip of veerboot liggen.
Ook handig om te weten: Calvi beschikt over een vliegveld. Er zijn nog 3 vliegvelden op Corsica: Bastia, Ajaccio en Figari.
Aan de andere kant van Calvi is een prachtig baaitje aan de Golfo de la Revellata. Zo één waarvan je, als je die op een ansichtkaart ziet, zegt: die bestaan niet…. en dat blijkt dan in het echt wel zo te zijn. Via een onmogelijke weg kun je naar beneden hobbelen… en dan snorkelen, lezen, luieren of sport- en spelactiviteiten doen.
Calvi is het eindpunt van de N197. Hierna gaat het alleen maar over smalle prachtige (soms misselijkmakende) kronkelweggetjes naar Galeria en nog verder naar Porto. Ze hebben de wegen verbreed en de scherpe kantjes er een beetje afgehaald. Ook het boemeltreintje gaat hier niet verder, het rijdt vanaf Calvi regelmatig langs campings en stranden naar l’Ile Rousse. Hier moet je overstappen op de trein via Ponte Leccia naar Bastia of Corte/Ajaccio.
Als je kans hebt: zorg dan eens dat je op de 14 juillet of 15 augustus in Calvi kunt zijn. Het vuurwerk is indrukwekkend en mooier dan het vuurwerkfestival in Scheveningen.
GR20 en andere wandelingen
We zullen jullie direct maar uit de droom helpen: NEE we zijn geen echte wandelaars, die volgepakt dagenlang van hut naar hut sjouwen. Wel maken we regelmatig wandelingen en zo kon het gebeuren dat we diverse keren stukjes van de Grande Randonnée 20 hebben gelopen.
Maar net zo makkelijk lopen we diverse kleurtjes achterna die wandelingen over het hele eiland markeren. Hier en daar zien we dan de stapeltjes steentjes (Cairns) die de paden van de “grote” wandelingen markeren. Corsica is wandeleiland bij uitstek!
Over de GR20 kun je op de linkpagina nog andere links vinden . De wandeling der wandelingen, het pad der paden dat met diverse uitlopers loopt van het noord westen (Calenzana) naar het zuid oosten (Conca) van Corsica.
Het begin van de GR20: met de auto vanuit Calvi, langs het vliegveld, parkeren naast de Heliport van Chaos de Bocca Rocca en Cirque de Bonifatu, het begin van “Parc Naturel”. De rivier wordt diverse keren gekruist door leuke hangbruggetjes die lekker heen en weer zwiebelen…… dus ook zeer geschikt voor een wat kortere wandeling, een kennismaking met de zwaarste GR! DOEN!
